Boekrecensie: Het grind moet weg

Toen we de titel van het boek voor het eerst hoorden, was onze interesse meteen gewekt. Ons motto, "Voor meer groen in het grijs", betekent precies dat: het grind moet weg! Dit verdomde, stomme, kale, grijze grind moet uit de stad verdwijnen! Tot onze grote spijt veranderen steeds meer voortuinen in dode, stenen woestijnen. Waarom? Omdat mensen lui zijn en het onderhoud graag makkelijk willen hebben. Maar wat veel mensen zich niet realiseren, is dat dit gemak vergif is voor de biodiversiteit - en het maakt het werk er niet minder op. Gelooft u ons niet? Laten we dan eens kijken naar het nieuwe boek " Het grind moet weg !" van Eugen Ulmer Publishing en ontdekken hoe we onze voortuinen in de toekomst moeten inrichten. Eén ding is zeker: ze moeten groen en wild zijn!

Het is altijd leuk,

om een ​​nieuw boek in handen te houden. Je voelt de spanning van wat je kunt verwachten, de voorpret van nieuwe ontdekkingen en natuurlijk de spanning van het eindelijk omslaan van de eerste pagina. We geven toe: bij dit boek is nummer 1 - de spanning - niet zo uitgesproken. Dat komt simpelweg doordat de omslag al duidelijk maakt waar het over gaat. Het gaat over voortuinontwerp, of preciezer: rotstuinen. En het boek spreekt zich daar duidelijk tegen uit. De titel zegt het al. " Het grind moet weg! " is een eis met een vet uitroepteken, een roep om meer groen te midden van het grijs. Oké! Goed! Wij doen mee, en jij?

In drie hoofdstukken

Het boek kan grofweg worden onderverdeeld in de volgende delen. Na een voorwoord van de auteur verdiept hij zich in het onderwerp. Maar "Waar gaat het eigenlijk over?" Het gaat over stadsontwikkeling en de groeiende trend naar rotstuinen. Tjards Wendebourg noemt deze "tuinen van de horror" en maakt zijn punt snel duidelijk. Hij verwoordt zijn kritiek helder en humoristisch en probeert antwoorden te vinden op de prangende vraag "Hoe, hoe, waarvoor?" In het hoofddeel van het boek ontkracht Wendebourg de misvatting dat rotstuinen gemakkelijker te onderhouden zijn. "Waarom het onzin is om stenen in de tuin te gooien" geeft logische argumenten tegen grind.

Geen planten, geen bloemen, geen eten...dat betekent geen leven.

Ja, er zit ook een vleugje beschuldiging in Wendebourgs onderwijswerk. Niet op een "vingerwijzende" manier, maar op een begrijpelijke manier. Het gaat tenslotte over biodiversiteit. In deel 3 biedt Wendebourg richtlijnen voor hoe het beter kan, en beantwoordt daarmee de vraag: "Als het niet zo kan, hoe dan wel?" Ja, er is een andere manier. Als je de natuur als voorbeeld neemt, zegt hij.

Belangrijk onderwerp, compact verpakt

Wendebourg bereikt dit met dit werk. Het boek is vrij klein met A5-formaat en met zijn 96 pagina's ook vrij kort. Maar dat doet geen afbreuk aan de inhoud. Wendebourg legt alles wat belangrijk is over dit onderwerp helder uit. En dit boek is niet alleen leesvoer voor huiseigenaren in de stad. De inhoud is eigenlijk bedoeld voor iedereen die een vrije ruimte tot zijn beschikking heeft. Of dat nu voor, achter of zelfs op het dak is ;-) Het (her)inrichten van kleine ruimtes tot kleurrijke oases wordt steeds belangrijker voor insecten. Verdrongen van het platteland door monoculturen, kunnen kleurrijke voortuinen een laatste toevluchtsoord zijn en onmisbaar worden! Want welk insect kan overleven in een rotstuin? Pissebedden misschien... maar dat is dan ook alles!

over de auteur